KIŞISEL GELIŞIM

Hepimiz doğduğumuz andan itibaren kendimizi gelişmek zorundayız.
Bu nefes almayı öğremekle başlar,gelişerek ve değişerek devam eder.
Pek çoğumuz için kendini, geliştirme arzusu hiç bitmez.
Geçmişin büyük insanlarını kendimize örnek alırız.Onlar gibi olmak isteriz.
Kişisel gelişim kitapları okuruz. Pek çok kitapta güzel şeyler yazar,kendini sev, başkalarını sev, stresi hayatından uzak tut, öfkeden uzak dur, endişeleri sil, gibi çoğu mantıklı gelir, bizlerde böyle bir hayatı yaşamak isteriz.Hissederiz ki hayattan alabileceğimiz daha çok şey var.
Ama bir süre sonra bunların çoğunu unutup,eski alışkanlıklarımıza döneriz,
Ne yazık ki ;Bilmek ve hayata geçirmek çok farklı şeylerdir.
Gelişim sürecini en iyi oluşturabilecek,  kendi içimizdeki gücü çoğu zaman unuturuz.
Kalbimiz korkuyla doluysa, sevgiye pek yer kalmaz, saflıktan uzaksak, çocuksu neşeyi hissedemeyiz.gülme bitince neşede çıkar gider. Stres ve endişeler çok fazla varsa içimizdeki huzurun üstünü örter, onu yaşayamayız, öfke,dikkati zedeler ,Içimizdeki bu sonsuz kaliteleri hissetsekde yeterince kullanamayız.
Sahaj keşifle hassas sisteminiz çalışınca; tüm tortular, yavaş yavaş temizlenir
ve içimizdeki tüm pozitif kaliteler hayatınıza yansımaya başlar.

Içsel gelişim, enerjimizi ilk defa  fark etmeyle başlar.